تصور کنيد سه گروه ناچارند برای رسيدن به آب از يک مبداء به سمت درياچه ای حرکت کنند. آنها برای رسيدن به درياچه فقط دو روز فرصت دارند،زيرا پس از اين مدت آب درياچه خشک می شود. گروه اول با عجله به سمت درياچه حرکت می کنند،اما به خاطر سرعت زياد متوجه پرتگاهی که در مقابل درياچه قرار دارد نمی شوند و به داخل آن سقوط می کنند . گروه دوم با سرعت متوسط و طبيعی به سمت درياچه حرکت می کنند. اين گروه در روز دوم به درياچه می رسند و از آب آن استفاده می کنند. و اما گروه سوم به خاطر سرعت بسيارکم خود بعد از هفت روز به مقصد می رسند و اثری از درياچه نمی بينند زيرا آب آن خشک شده است،بنابراين اين گروه هم مانند گروه اول از بين می روند.همان طور که در اين داستان ديديد تنها گروه دوم که با رعايت اعتدال و باسرعت متوسط مسير خود را پيمودند، توانستند زنده بمانند و از آب درياچه استفاده کنند . خوشبختانه اين اصل ساده ( رعايت اعتدال و ميانه روی) در مورد همۀ جنبه های زندگی صدق می کند و با استفاده از آن می توان از بسياری از رخدادهای ناخوشايند جلوگيری کرد.